سوره عنکبوت، آیه 10
وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ ءَامَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِی فی اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَ لَئن جَاءَ نَصرٌ مِّن رَّبِّك لَیَقُولُنَّ إِنَّا كنَّا مَعَكُمْ أَ وَ لَیْس اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فی صدُورِ الْعَلَمِینَ(10)
و چنانچه نصرت و پیروزی از سوی پروردگارت آید همانا خواهند گفت كه ما هم با شما بودیم.
در میان مردم كسانی هستند كه می گویند به خدا ایمان آورده ایم اما هنگامی كه به خاطر خدا ( از سوی دشمنان ) مورد آزار قرار می گیرند فتنه دشمنان را همچون عذاب الهی می شمارند ( و از آن سخت وحشت می كنند ) اما هنگامی كه پیروزی از سوی پروردگارت بیاید می گویند ما هم با شما بودیم ( و در این پیروزی شریكیم ! ) آیا خداوند به آنچه در سینه های جهانیان است آگاه تر نیست ؟
علی بن ابراهیم در تفسیرش كه منسوب به امام صادق علیه السلام است آورده كه حضرت فرمود: (چنانچه نصرت و پیروزی از سوی پروردگارت آید) منظور قائم علیه السلام است.
تفسیر قمی، جلد 2، ص 149.